ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, για 3η φορά, μετά την πτώση των καθεστώτων του Ανατολικού Μπλοκ, προσπαθεί να λάβει καταδικαστικές αποφάσεις, που να αφορίζουν οτιδήποτε αναφέρεται στον κομμουνισμό. Μάλιστα αυτή την φορά δημιουργεί και προϋποθέσεις για να τεθούν εκτός νομού οι οργανώσεις και τα κόμματα που έχουν τέτοιες αναφορές. Μια επιτροπή στο ευρώ-κοινοβούλιο, συνέταξε λοιπόν ένα τέτοιο μνημόνιο, υιοθετώντας την «πολύ- φορεμένη» ανάλυση εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό και θα προσπαθήσει αυτό να αποτελέσει την επίσημη θέση της Ε.Ε..
Εδώ λοιπόν έχουμε να κάνουμε με μια σαφή περίπτωση ξαναγραψίματος της ιστορίας, που γράφεται από τους «νικητές» όπως συνηθίζεται να λέγεται. Αλλά ότι και να γραφτεί στα βιβλία τους, η πραγματικότητα είναι βαθειά χαραγμένη στην μνήμη των λαών της Ευρώπης. Καθώς οι οργανώσεις των κομμουνιστών με την δράση τους, και μαζί με τις υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις, έπαιξαν καθοριστικό ρολό για το τον τρόπο που ζούμε σήμερα, από τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, (8ωρο, ασφάλιση, άδειες, αργίες, δικαιώματα στις γυναίκες κτλ), μέχρι το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών. Γιατί όσο και να θέλουν να σβηστεί, οι λαοί οφείλουν την ελευθερία τους, σε αυτούς που αντισταθήκαν πραγματικά στον φασισμό, που πήρανε τα όπλα, οργάνωσαν δίκτυα αντίστασης και πάλευαν για την απελευθέρωση της πατρίδας τους, και όχι στις αστικές τάξεις, και τους πολιτικούς της εποχής, που στην πλειοψηφια τους συνεργαστήκαν με τον χιτλερισμό. Αλλά και πέρα από την Ευρώπη, στις χώρες του «τρίτου» κόσμου, η ήττα της αποικιοκρατίας, και οι αποτυχίες του ιμπεριαλισμού οφείλεται στα εθνικοαπελεθερωτικά κινήματα , που καταλυτικό ρόλο, στην εξέλιξη τους έπαιξαν οι προοδευτικές δυνάμεις (Κούβα, Νικαράγουα, Βιετνάμ , Καμπότζη , Αλγερία, Σρι Λάνκα, Κονγκό, Αγκόλα). Όλα αυτά δεν θα ξεχαστούν ότι θέση και να πάρει η Ε.Ε.
Εδώ να επισημάνουμε ότι δεν «αγιοποιούμε» τα καθεστώτα «σοβιετικού» τύπου, καθώς σίγουρα υπήρχαν και εκεί προβληματικές καταστάσεις , αλλά δεν ξεχνάμε ότι ήταν και μια πρωτότυπη διαδικασία, που βρέθηκε μπροστά σε ολοκαίνουργια πράγματα, και παρθήκαν επιλογές που ήταν εξαιρετικά λαθεμένες. Και για τα λάθη που γίνανε σε αυτές τις χώρες συζητεί και προβληματίζεται η αριστερά, και δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να ζητήσει συγχωροχάρτια από την Ε.Ε. καθώς στο τέλος οι ίδιοι οι λαοί θα αποφασίσουν. Αλλά είναι απαράδεκτο να ταυτίζονται αυτά τα κινήματα και αυτές οι οργανώσεις, που είχαν σκοπό μια κοινωνία, χωρίς πολέμους, με ισότητα και πρόνοια που να οδηγεί στην χειραφέτηση του ανθρώπου, με τον ναζισμό που βασιζόταν στην ανωτερότητα μιας φυλής, και την υποταγή σε αυτή όλων των λαών, σε συνθήκες πού δεν αρμόζουν σε ανθρώπους. Και όσο για την Ε.Ε. προτού μας κάνει μαθήματα για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες , ας καταργήσει τους «τρομο-νόμους» που έχει ψηφίσει, που δημιουργούν το πλαίσιο, για να δημιουργηθούν οι τραγικά πιο ανελεύθερες κοινωνίες στην ανθρώπινη ιστορία. Και για να μας πουν για δημοκρατία, ας θυμηθούν ότι έκρυβαν τον δικτάτορα Πινοσετ για τόσα χρόνια, ότι ανέχτηκαν τις δικτατορίες σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, ότι πριν λίγα χρόνια βομβάρδιζαν την Γιουγκοσλαβία για να ανατρέψουν το δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο Μιλόσεβιτς, ότι δεν ενοχλούνται από το στρατιωτικό καθεστώς της Τουρκίας και την κατοχή της Κύπρου.
Όσο για την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που θυμήθηκε να μας ανακοινώσει τον θάνατο του κομουνισμού, την προτρέπουμε να θυμηθεί λίγο την ελληνική ιστορία. Να θυμηθεί την κυβέρνηση Τσολάκογλου, τα τάγματα ασφαλείας και την ομάδα «Χ», τους κουκουλοφόρους δοσίλογους, να θυμηθεί τις παρακρατικές ομάδες που δρούνε ανεξέλεγκτα εδώ και μισό αιώνα, μέχρι την «Χρυσή Αυγή», να θυμηθεί τον δολοφόνο Γ. Καλαμποκα, και τους υπολοίπους τραμπούκους της (φ)ΟΝΝΕΔ. Γιατί υπάρχει ένα κόκκινο νήμα που διαπερνά την ελληνική ιστορία από την Ακροναυπλία, στο βουνό , στον Άρη Βελουχιώτη και τον Σαράφη, στα Δεκεμβριανά, στην δίκη του Μπελογιάννη, στα Ιουλιανά , στον Λαμπράκη και τον Πέτρουλα, στα ξερονήσια και στα υπόγεια της Γ.Α.Δ.Α. μέχρι το Πολυτεχνείο και τα κινήματα της μεταπολίτευσης και τον Ν. Τεμπονερα.
Γιατί όσο και αν προσπαθούν με κατάπτυστα μνημόνια να μας διαγράψουν, θα είμαστε εδώ, γιατί η ιστορία συνεχίζεται να γράφεται από την Παρισινή Κομμούνα και το Σικάγο, στην Οκτωβριανή επανάσταση, στον αγώνα ενάντια στο Φασισμό, στο Βιετνάμ στην Κούβα, στην Πολιτιστική Επανάσταση και στο Μάη του’68 με κόκκινα γράμματα. Γιατί και μετά το ’91 η ιστορία δεν σταμάτησε να γράφεται (όπως υποστήριζε ο Φουκογιάμα) αλλά συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, από την Βενεζουέλα , το Αργεντινάζο, τους Ζαπατίστας, την Κολομβία, την ηρωική Ιρακινή αντίσταση, το αντάρτικο του Νεπάλ της Ινδίας, και των Φιλιππίνων, στο Σιατλ και την Γένοβα.
Επειδή , όσο συνεχίζει και αναπαράγεται ο καπιταλισμός, θα συνεχίσουν να αναπαράγονται και οι αιτίες που δημιουργούν όλα τα παραπάνω. Ο λόγος σύνταξης του επίμαχου μνημονίου, δεν είναι η αποκατάσταση κάποιας ιστορικής αλήθειας, αλλά ο φόβος των αστικών τάξεων και κομμάτων για την στιγμή που θα ξεσηκωθούν οι λαοί και θα πάρουν την «κατάσταση» στα χεριά τους.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΠΕΜΠΤΗ 19/1 ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΘΜΩΝΟΣ
ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ – Ε.Α.Α.Κ.